Oficjalna nazwa to Królestwo Hiszpanii.
Rzadko się zdarza, aby kraj mógł poszczycić się tak dużą ilością barw, odzwierciedlających jego istotę.
Co zatem przyciąga do Hiszpanii tak dużą liczbę turystów z całego świata?
Hiszpania to oszałamiająca architektura. Hiszpania to tętniąca życiem Sewilla i średniowieczne Toledo, pierwotna Andaluzja i islamska perła Granady – Pałac Alhambra.
Hiszpania jest kolebką flamenco i walk byków.
Hiszpania to niekończące się wybrzeże Costa Brava i Costa Dorada, to kipiąca, tańcząca Ibiza i laguny nie mniej patosowej damy – Majorki!
Hiszpania to dzika przyroda Balearów i Wysp Kanaryjskich. I wreszcie Hiszpania to świetna okazja, aby cieszyć się wspaniałą jazdą na nartach na stokach Sierra Nevada. Hiszpania przechowuje w głębi swojej pamięci wizerunki wielkiego Goi, Velazqueza, El Greco i Salvadora Dali.
Pozycja geograficzna:
Hiszpania o łącznej powierzchni 504,8 tys. km2 położona jest w południowo-zachodniej Europie i zajmuje większą część Półwyspu Iberyjskiego. Hiszpanię obmywa Ocean Atlantycki na północy i zachodzie, a także Morze Śródziemne na południu i wschodzie. Na północy graniczy z Francją i Andorą, na zachodzie z Portugalią. Hiszpania jest właścicielem kilku grup wysp, z których najważniejsze to Baleary na Morzu Śródziemnym i Wyspy Kanaryjskie na Oceanie Atlantyckim.
Hiszpania jest najwyżej położonym krajem w Europie (po Szwajcarii), góry i płaskowyże zajmują ponad 90% jej terytorium. Wyżyny Mesety (przetłumaczone z hiszpańskiego - tabela) zajmują prawie połowę kraju.
Struktura polityczna:
Parlamentarna monarchia konstytucyjna. Głową państwa jest król.
Populacja:
Hiszpanię uznaje się za jeden naród utworzony na podstawie różnych obszarów historycznych i grup etnicznych, z których głównymi są Katalończycy (15,6%), Andaluzyjczycy (15,6%), Kastylijczycy (11,1%), Walencjanie (9,7%), Galicyjczycy ( 7,4%) i Baskowie (5,6%).
Język:
Językiem urzędowym jest hiszpański. W niektórych regionach - galicyjski, baskijski, lokalne dialekty. Język kataloński, należący do grupy romańskiej i blisko spokrewniony z dialektami Francji, uznawany jest za drugi język urzędowy używany w mediach, to w nim toczą się niemal wszystkie negocjacje biznesowe i formalności.
Religia:
Religią państwową w Hiszpanii jest rzymskokatolicka. Około 95% Hiszpanów to katolicy.
Osobliwości miasta:
Hiszpania to kraj o długiej historii, który był świadkiem rozkwitu i upadku kilku potężnych państw. Wpływ różnych ludów, religii i kultur, granica między Europą a Afryką, izolacja Morza Śródziemnego i ogrom Oceanu Atlantyckiego - wszystko to znajduje odzwierciedlenie we wspaniałych zabytkach i tradycjach kulturowych Hiszpanii. Kraj ten słusznie nazywany jest „muzeum na świeżym powietrzu”. Najbardziej „turystycznymi” miastami są Madryt z okolicami, Barcelona, Walencja, Sewilla. Na przykład w Madrycie znajduje się najsłynniejsze Muzeum Prado wraz z Luwrem, które jest światowym dziedzictwem, którego zbiory zaczął gromadzić Karol V, cesarz Cesarstwa Rzymskiego.
Kuchnia:
Jedną z najlepszych na świecie pod względem jakości i różnorodności produktów jest bez wątpienia kuchnia hiszpańska. W całej Hiszpanii można znaleźć oliwę z oliwek, która jest szeroko stosowana w kuchni. Kolejnym stałym składnikiem kuchni hiszpańskiej są owoce morza, które przygotowywane są na różne sposoby. Nawet w centralnych regionach kraju codziennie rano dostarczane są świeże owoce morza. Tapa jest również powszechna w całej Hiszpanii. Tapa to przystawka podawana na ciepło lub na zimno z różnymi nadzieniami, wśród których niemal wszystkie elementy kuchni hiszpańskiej to mięso, sery, jajka, oliwki itp.
Najbardziej znane dania w Hiszpanii to Pealla (danie ryżowe), Jamon Serrano (szynka hiszpańska), wiele różnych kiełbas i kiełbasek, El Gaspacho (zimna zupa jarzynowa) i omlety z tortilli.
Warzywa, kozi ser, tapas, świeże pieczywo zagrodowe, oliwki, dania rybne, cydr i wino – tych wszystkich przysmaków można skosztować wszędzie, w każdej restauracji nad morzem.
A wino w Hiszpanii to przede wszystkim słynna Sangria, lekka, orzeźwiająca. Podstawą tej Sangrii są różnorodne owoce i lód dodawane do czerwonego wina, dzięki czemu staje się ono aromatyczne i mniej mocne, idealne do ugaszenia pragnienia.
Pamiątki:
Biżuteria adamaszkowa, noże, miecze i wyroby ceramiczne z Toledo, Walencji i Sewilli, filigranowe srebro z Kordoby, skórzane butelki na wino - boty, kastaniety, lalki hiszpańskie i plakaty z walkami byków.
Wakacje w Hiszpanii:
W języku hiszpańskim święto to fiesta. W Hiszpanii co miesiąc odbywa się co najmniej kilkanaście fiest. Cały kraj tańczy na świeżym powietrzu, niektóre to flamenco, niektóre gorące, niektóre to segidilla, a jeszcze inne to taniec okrągły. Każde miasto ma swojego patrona, na którego cześć obchodzone są święta. Mieszkańcy Walencji słyną w całej Hiszpanii z najlepszych pomarańczy na świecie oraz najgłośniejszych petard i fajerwerków.
Główne święta i weekendy:
8 grudnia – La Inmaculada Concepcion (Święto Nieskazitelności)
12 października – Narodowa Fiesta Hiszpanii (Dzień Hiszpanii)
15 sierpnia – La Asuncion (Bankiet Wniebowzięcia)
1 maja – Fiesta del Trabajo (Dzień Robotnika)
Marzec/kwiecień – Viernes Santo (Wielkie Piątki)
1 stycznia – Ano Nuevo (Nowy Rok)
25 grudnia – Navidad (Boże Narodzenie)

Hiszpania to jeden z najcieplejszych krajów Europy Zachodniej. Średnia liczba dni słonecznych wynosi 260–285. Średnia roczna temperatura na wybrzeżu Morza Śródziemnego wynosi 20 stopni Celsjusza. Zimą temperatury spadają poniżej zera, zwykle tylko w środkowych i północnych regionach kraju. Latem temperatura wzrasta do 40 stopni i więcej (od środkowej części do południowego wybrzeża). Na północnym wybrzeżu temperatura nie jest tak wysoka – około 25 stopni Celsjusza. Hiszpanię charakteryzują bardzo głębokie wewnętrzne różnice klimatyczne i jedynie warunkowo można ją w całości przypisać śródziemnomorskiemu regionowi klimatycznemu. Różnice te przejawiają się zarówno w temperaturze, jak i w sumach rocznych i opadach. Na dalekim północnym zachodzie klimat jest łagodny i wilgotny, z niewielkimi wahaniami temperatury w ciągu roku i dużą ilością opadów. Stałe wiatry znad Atlantyku przynoszą dużo wilgoci, głównie zimą, kiedy panuje mglista i pochmurna pogoda z ulewnymi deszczami, prawie bez szronu i śniegu. Średnia temperatura najzimniejszego miesiąca jest taka sama jak w północno-zachodniej Francji. Lato jest gorące i wilgotne; średnia temperatura rzadko przekracza 16 stopni Celsjusza. Roczna suma opadów przekracza 1070 mm, a miejscami sięga 2000 mm. Zupełnie inne warunki w głębi kraju - na płaskowyżu Starej i Nowej Kastylii oraz na Równinie Aragońskiej. Na tych obszarach wpływa rzeźba płaskowyżu, znaczna wysokość i lokalne powietrze kontynentalne. Charakteryzują się stosunkowo małą ilością opadów (nie więcej niż 500 mm rocznie) i ostrymi wahaniami temperatury w ciągu pór roku. W Starej Kastylii i na równinie Aragonii są dość mroźne zimy z mrozami i silnymi, ostrymi wiatrami; lata są gorące i raczej suche, chociaż maksymalna ilość opadów przypada na tę porę roku. W Nowej Kastylii klimat jest nieco łagodniejszy, z cieplejszymi zimami, ale także z niewielkimi opadami deszczu. Rolnictwo na wszystkich tych obszarach wymaga sztucznego nawadniania.

1 stycznia 2002 roku wprowadzono euro, równe 100 centom. W obiegu znajdują się banknoty o nominałach 5, 10, 20, 50, 100, 200 i 500 euro oraz monety o nominałach 1, 2, 5, 10, 20 i 50 centów. Pieniądze można wymieniać w kantorach, hotelach i biurach podróży, ale najlepszy kurs tradycyjnie oferują kantory bez prowizji lub u przewodnika hotelowego. Czasami pobierają prowizję, ale zawsze jest to sygnalizowane napisem na kantorze. Dzięki międzynarodowym kartom kredytowym możesz otrzymać pieniądze o każdej porze dnia w bankomatach znajdujących się w prawie wszystkich oddziałach banku. W większości hoteli i restauracji, a także w wielu centrach handlowych akceptowane są karty kredytowe i czeki podróżne wiodących światowych systemów płatniczych. Niektóre małe sklepy mogą odmówić płacenia kartą przy zakupie za mniej niż 3 euro. Koniecznie należy mieć przy sobie dokumenty tożsamości, o które często proszeni są przy płatności kartą.
Banki pracują od 9.00 do 14.00, w sobotę - od 9.00 do 12.00, w niedzielę - dzień wolny. Banki są otwarte przez całą dobę na głównych ulicach Madrytu.